fajna huśtawka.

alexandre

szukał wzrokiem dajany,co nie było łatwe bo przecież odwzajemniał pocałunki quarelle. gdzie ona polazła,do cholery ,pomyślał.

Rajlii

szła sobie plażą i nagle jakaś dziewoja wybiegla spod jakiegoś drzewa. a tam, tam tam jacyś się calowali na huśtawce, takiej fajnej. a ona zmierzała do domu. wydawalo się wesoło tak.

Quarelle

Odsunęła sie od niego i unosła brew,
- Chcesz to idź. - powiedziała nieco obojętnym tonem poprawiajac wlosy

dajana

usiadła na piasku i zaczęła głośno płakać1 xd

Johny.

- dajana. - zawołał bez przekonania i oparł głowę na łańcuchu huśtawki. płyyyyyyyyyynął xd

Rajlii

podeszla do biegającej, ktora teraz siedziala i plakała.
-hej-usiadla i też jej sie zachcialo plakać.

alexandre

- nie obchodzi mnie jej płacz - powiedział i podniósł nogi z niemi,co oznaczało,że huśtawa się lekko zahujała. przymknął oczy i rozkoszował się promieniami słońca,które właśnie go ee tegesowały w twarz.

dajana

podniosła głowę na rajli i pociągnęła nosem.
-hejjj. ajem konfortabli namb - jęknęła i położyła się na plecach na wilgotnym piasku. chciała, żeby zdmuchnął ją huragan katrina! takie życzenie z dzieciństwa.

Quarelle

- No to powiesz mi kim ona była, jest dla ciebie? - tak, właśnie intersowałao ją to trochę, niewiele ale jednak

Rajlii

-nie płacz, bo ja też będe-powiedziala i zaszlochała.
-zaraz chyba zdejmę ciuchy i pobiegnę do oceanu, ryby ploszyć. nawet shark by mnie nie chciał jesc.

dajana

jęknęła przeciągle kiedy pomyślała, że przed nią nawet woda z morza by uciekła! jak przed tym przed którym morze się rozstąpiło! ; o

Rajlii

-co to są za ludzie?-zapytała od niechcenia i pokazała na tych przy i na huśtawce.-to przez nich placzesz?

alexandre

- znamy się,to fakt. długo dosyc. - zaczął. - ale to nikt ważny. widzisz,jakaś histeryczka. siedzi i ryczy. - pokazał ręką na zapłakaną dajankę.

Quarelle

- Masz rację. - machnęła na nią ręką i oparła swoje czoło o jego patrząc mu w oczy. ładne miał nawet.

dajana

przetoczyła się na brzuch. xd